Ukbada biçilecek

Ne ateşler ekti hayata

En haririnden

Kahrolası insan/mücrim

Nasıl da unuttu Rabbini

Masivayı sırtlayarak

Ar damarı mı çatladı?

Erdem mi oldu tuğyan?

Bil ki tutunacak

Bir dalı kalmadı dünyanın

Gönüller mi kanıyor?

Kalpler mi kasılıyor?

Bil ki hayat

Bir ömür zindandır

Ey!!

Ney gibi vatanından koparılan!

Bil ki; vuslatındır hicran

En kutlu şafakta

Bir çıra yak gönlünde

Izdırabın ateşinden

Karanlık onu söndürmesin

Bakma sen;

Bu tarlanın bozkırlığına

Vâhâya döndüyse

Bil ki eskiden gülizardı

Umudun tohumuna dur!

Yarına yeşerecek

En halis amelden

İnzar Dergisi