(#BirKitapBirÖzet – 2)

Bismillah…

Hepimiz, Ramazan-ı Şerif’in rahmet hüzmelerinden istifade etmeye çalışıyoruz. #BirKitapBirÖzet çağrısına mutabık geçen hafta alıntı yaptığımız eserimizden bu hafta da aktarmaya devam edeceğiz İnşaAllah.

***

Eserin, Kabir Azabı bölümünden…

“Süfyan Sevri der ki:

-Bir kimse kabri çok anarsa (kabre hazırlanırsa), orayı cennet bahçelerinden bir bahçe olarak bulur.

Ondan gafil olan ise oraya varınca, cehennem çukurlarından bir çukur olarak bulur.

Hz. Ali’den şöyle rivayet edilmiştir;

-Ey Allah’ın kulları! Ölüm! Ölüm! Ondan kurtuluş yoktur.

Durursanız, sizi yakalar. Kaçarsanız, peşinizden yetişir. Çünkü o, alnınıza yazılmıştır. Kurtuluş isteyiniz; kurtuluş! Tehlike var; hem de korkunç bir tehlike! Peşinizde sert bir arayıcı vardır ki o, kabirdir.

Ayık olunuz! Kabir ya Cennet bahçelerinden bir bahçe, yahut cehennem çukurlarından bir çukurdur.”

***

2020’nin dünya tarihinde ayrı bir anlamı olacak. Bizce malum olduğu kadarıyla dünya tarihinde ÖLÜM bu derece anılır olmamıştır.

Belki de ömründe ölüm gerçeği ile hiç karşılaşmamış milyarlarca kişi ölümün kokusunu aldı, alıyor. Tabiri caizse ölüm, dünya sahnesinde rol almış, milyarlarca insan da seyirci olmuştur.

An be an dünya nüfusundan ne kadarı öldü diye hiç bu kadar gündem olmamıştır. ÖLÜM VAR gerçeği her an, açtığımız her internet sayfasında, baktığımız her televizyon kanalında karşımıza çıkmaktadır.

‘İbret alalım için’ demek sıradan hale gelmişse de gerçek bu… Kim ibret ala, kim ibretlik ola…

Ne dedi, Hz. Ali Efendimiz ölüm gerçeğine ilişkin: “Ayık olunuz.” Yalnız olanın ikincisi şeytandır… Ayık olmak için dosta, yoldaşa ihtiyaç vardır. Allah dostlarına ihtiyaç vardır. Yalnız kalmamaya ihtiyaç vardır. Bir kaleye sığınmak vardır. Birbirlerini, gecenin zifiri karanlığında kollayacak, uyudu mu kurda yem olmasına engel olacak dosta ihtiyaç vardır. Baktığında ölümü, ahireti hatırlayacağın, seni sadece Allah için sevecek dostlarla olursan, uyanık olursun, uyanık olursan ÖLÜME HAZIRLIKLI OLURSUN… ÖLÜME HAZIR MIYIZ?

***

Ey kardeşlerim, sizi tehlike bekliyor. Oranın bir günü elli bin yıldır.

O gün, kıyamet günüdür.

O gün, hasret ve nedamet günüdür.

O gün, insanların alemlerin Rabbi huzuruna divan duracağı gündür.

O gün, münakaşa günüdür.

O gün, muhasebe günüdür.

O gün, soruşturma günüdür.

O gün, zelzele günüdür.

O gün, bağırıp çağırma günüdür.

O gün, kabirden çıkma günüdür.

O gün, insanın önünden gönderdiğini görme günüdür.

O gün insanın kandırıldığını anlama günüdür.

O gün, bir kısım yüzler bembeyaz, bir kısım yüzler de simsiyahtır.

O gün, bir dost diğer dostuna faydalı olmaz.

O gün, baba oğluna faydalı olamaz. Keza oğul da babasına fayda temin edemez.

O gün, zalimlerin uydurdukları yalan fayda vermez. Onlara lanet vardır. Onlara kötülük evi vardır.

O gün, emziren ana, emzirdiği çocuğu unutur. Hamile kadınlar çocuklarını düşürürler.

O gün, insanları sarhoş olarak görürsün; halbuki onlar sarhoş değiller; Allah’ın azabı şiddetlidir.

Ey akıllı insan! Sana yakışan Allah’a itaat ederek dünya sıkıntılarına katlanmandır. Böylece Kıyamet Günü’nün sıkıntıları sana kolay gelir.

***

Evet daha o gün gelmeden ve günahkar olarak Rabbimizin huzuruna çıkıp, beyhude bir yalvarışla ‘Ya Rabbi! Bizi buradan çıkar. Bir daha küfre dönersek, zalimiz.’ Demeden önce ÖLELİM.

Hele de yetim malı yiyen, haksız kazanç elde eden, adamcılıkla, kayırmayla, torpil ile kul hakkı yiyenler…

Hak hukuk tanımadan mazlumun kanına girenler, onların özgürlüklerine zincir vuranlar…

Mazlumun feryadına, gözü yaşlı ananın çağrısına kör, sağır, dilsiz olanlar ÖLMEK İSTEYİP ÖLEMEYECEĞİNİZ O AZAB GELİP SİZİ YAKALAMADAN ÖNCE ÖLÜNÜZ.

ÖLMEDEN ÖNCE ÖLENLERE SELAM OLSUN…

--------------

*Ebu’l – Leys Semerkandi’nin Tenbihü’l- Gafilin, Bostanü’l-Arifin eserinden…