Gaziantep’te bedensel engelli kızını okula götürüp getiren, dersleri bitinceye kadar başında bekleyen, teneffüslerde dahi başına bir şey gelmemesi için okulda da yalnız bırakmayan ve adeta kızı ile birlikte eğitim alan anne, fedakarlığıyla anneliğin ne denli büyük bir fedakârlık olduğunu gösteriyor.

Engelli olarak dünyaya gelen kızı Ayşe Fatma Yıldıztekin’e (12), bakan Fatma Yıldıztekin (50), doğuştan bedensel engelli olan kızını tekerlekli sandalyeyle her gün yaz ve kış demeden iki kilometre uzaklıktaki Aysel Tekinalp Ortaokulu'na götürüp getiriyor. Çocuğunu okutabilmek için büyük bir fedakarlık örneği sergileyen anne Yıldıztekin, çocuğunu bir an olsun yalnız bırakmıyor.

Kızını sınıfa bıraktıktan sonra okuldaki odada çocuğunu beklemeye başlayan anne Yıldıztekin, teneffüs zilinin çalmasının ardından sınıfa girip çocuğunun yanına gelerek, çocuğunu en küçük bir darbeden bile korumaya çalışıyor.

Okul yönetimi tarafından kendisine oda tahsis edilmesinin ardından çocuğundan arta kalan zamanını da boşa harcamak istemeyen Yıldıztekin, burada yaptığı el işlerini satarak aile bütçesine katkı sağlıyor.

Anne Fatma Yıldıztekin, İLKHA muhabirine yaptığı açıklamada, bedensel engelli kızını okula daha rahat bir şekilde götürüp getirebilmek için yetkililerden ve hayırseverlerden akülü bir araç istediğini söyledi.

Kızının engelli olarak dünyaya geldiğini belirten Yıldıztekin, “Önce engelli olduğunu bilmiyorduk. Son gün muayeneye gittiğimde engelli olduğunu söylediler. Bir aylık iki aylıkken birer ameliyat geçirdi. O süre içerisinde bir defa da beyninden ameliyat oldu. Bir defa beyin kanaması geçirdi, bayağı bir süre hastanede tedavi gördü.” dedi.

Sabah evden çıkıp kızını tekerlekli sandalyeyle okula getirdiğini, ancak çok zorlandığında dolayı kızı için akülü bir araç talebinde bulunduğunu belirten Yıldıztekin, “Bu şekilde okula gidip geliyoruz. Yetkililerden tek isteğim kızım için bir akülü araç istiyorum. Başka bir şey de istemiyorum. Kızım rahat bir şekilde okula gidip gelebilsin, gezmeye götürebileyim, bu şekilde kızımı bir yere götüremiyorum.” şeklinde konuştu.

"Kızımın üstüne şemsiye tutarak, kendim ıslanarak okula götürüyorum"

Kızını okula götürüp getirirken çok zorlandığını belirten Yıldıztekin, “Hava yağmurlu olduğu zaman kızı okula götüremiyorum. Veyahut kızımın üstüne şemsiye tutarak kendim ıslanarak okula götürüyorum. Kar olduğu zaman okula götüremiyorum. Çünkü okula götürüp getirmem de çok zor oluyor. Ayağım kayıyor, yerler kaygan olduğu için kızımı düşürmekten korkuyorum. Ama yağmurlu havalarda okula götürüyorum. Ben ıslanıyorum, kendisini ıslatmıyorum. Sabah erken hava karanlık oluyor, insan her şeyden korkuyor. Okula götürürken bayağı zorlanıyorum. Allah razı olsun bazen gençler bana yardım etmek istiyorlar. Bende onlara ‘yok’ diyorum. Kızımı okula götürüp getiriyorum. Ama zorlanıyorum. Tek isteğim kızım için bir akülü araba olsa okula rahat bir şekilde götürüp getiririm.”ifadelerini kullandı.

Kızını okul bitimine beklemek zorunda kaldığını belirten Yıldıztekin, okul yönetimine teşekkür ettiğini belirterek, şunları söyledi:

“Sabah kızımı okula götürüyorum, okul dağılana kadar bekliyorum. Teneffüs olunca kahvaltısını yaptırıyorum. Zamanım boşa gitmesin diye kızımı beklerken örgümü yapıyorum. Tekrar zil çaldığında bir ihtiyacı varsa onu gideriyorum. Yine tekrar bana ayrılan odada kızımı bekliyorum. 7 ders boyunca bu şekilde okul bitimine kadar okulda kızımı bekliyorum. Allah okul yönetiminden ve öğretmenlerden razı olsun. Kimse bana karışmıyor, bana yardımcı oluyorlar.”

"Durumum olmadığı için akülü araba alamadım"

Kızını haftada iki defa fizik tedavisine götürdüğünü belirten Yıldıztekin, okul servislerinin raylı sistem olmadığı için servisle okula götürüp getirmekte zorlandığını ve mecburen kızını tekerlekli sandalye ile götürüp getirdiğini, yetkililerden kızı için sadece bir manuel akülü araç talebinde bulundu.

Eşinin inşaat işçisi olduğunu ve şu anda Antalya’da çalıştığını belirten Yıldıztekin, “Sabahları yaklaşık 20 dakika sürüyor. Okuldan gelirken hava biraz daha açık oluyor ama sabahları çok zor oluyor. Çünkü kızımı okula yetiştirmem gerekiyor. Sabah işe giden işçilere hep bana bakıyor. Esnaf yol boyu ‘abla neden akülü araba yok?’ diyorlar. Bende durumum olmadığı için akülü araba alamadım.”şeklinde konuştu.

Engelli kızına bakmaktan, yaşadığı zorluklardan asla şikayetçi olmadığını belirten fedakar anne Yıldıztekin, engelli çocuğu olan annelere de seslenerek, şöyle konuştu:

“Engelli çocuklarını mağdur etmesinler ve kimsenin elinin altına bırakmasınlar. Ebeveynler kendileri gücü yettiği kadar çocuklarına kendileri baksın. Çocuklarını içeriye mahkum etmesinler. Hiçbir zaman ben kızımı içeriye mahkum etmedim. Nereye gidersem kızımı kendimle beraber götürüyorum. Hiçbir zaman kızıma bakmaktan kesinlikle usanmam. Komşuya veya bir yere gittiğimde kızımı kesinlikle tek bırakmam.”

Kızının evde eğitim alma hakkı olmasına rağmen kızının okulda arkadaşlarıyla eğitim almak istediğini belirten Yıldıztekin, bütün bu fedakarlıkları kızının geleceği için yaptığını da sözlerine ekledi.

"Annem yorulmasın diye akülü aracımın olmasını istiyorum"

Bedensel engelli Ayşe Fatma Yıldıztekin de annesinin yanından ayrılmadığını, kendisini okula getirdiği için çok mutlu olduğunu ifade etti.

Okumayı çok sevdiğini, büyüyünce öğretmen olmak istediğini, hem kendisinin hem de annesinin daha fazla zorluk çekmemesi için yetkililerden ve hayırseverlerden evlerine asansör ve akülü araç istedi.

Yıldıztekin, “Okula gidip gelirken anneme yardım etmeye çalışıyorum ama ben de annem de zorlanıyoruz. Bende bir akülü aracımın olmasını istiyorum. Çünkü annemin de zorlanmasını istemiyorum. Annemin okula beni götürüp getirirken yorulmasını istemiyorum. Evimiz asansörsüz aşağı inerken ve yukarı çıkarken de çok zorlanıyoruz. Evimize bir tane asansör ve birde akülü araç istiyorum.”diye belirtti.

İLKHA